Het Wilhelmus
Het Wilhelmus er den nederlandske nationalsang, der handler om Willem (på dansk Vilhelm) af Oranje-Nassau.
Teksten
redigér|
Teksten på nederlandsk: 1. Wilhelmus van Nassouwe ben ik, van Duitsen bloed, den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood. Een Prinse van Oranje ben ik, vrij onverveerd, den Koning van Hispanje heb ik altijd geëerd.
heb ik altijd betracht, daarom ben ik verdreven, om land, om luid gebracht. Maar God zal mij regeren als een goed instrument, dat ik zal wederkeren in mijnen regiment.
die oprecht zijt van aard, God zal u niet verlaten, al zijt gij nu bezwaard. Die vroom begeert te leven, bidt God nacht ende dag, dat Hij mij kracht zal geven, dat ik u helpen mag.
heb ik u niet verschoond, mijn broeders hoog van namen hebben 't u ook vertoond: Graaf Adolf is gebleven in Friesland in den slag, zijn ziel in 't eeuwig leven verwacht den jongsten dag.
van keizerlijken stam, een vorst des rijks verkoren, als een vroom christenman, voor Godes woord geprezen, heb ik, vrij onversaagd, als een held zonder vrezen mijn edel bloed gewaagd.
zijt Gij, o God mijn Heer, op U zo wil ik bouwen, Verlaat mij nimmermeer. Dat ik doch vroom mag blijven, uw dienaar t'aller stond, de tirannie verdrijven die mij mijn hart doorwondt.
en mijn vervolgers zijn, mijn God, wil doch bewaren den trouwen dienaar dijn, dat zij mij niet verrassen in hunnen bozen moed, hun handen niet en wassen in mijn onschuldig bloed.
voor Sauel den tiran, zo heb ik moeten zuchten als menig edelman. Maar God heeft hem verheven, verlost uit alder nood, een koninkrijk gegeven in Israël zeer groot.
van God mijn Heer dat zoet, daarna zo doet verlangen mijn vorstelijk gemoed: dat is, dat ik mag sterven met eren in dat veld, een eeuwig rijk verwerven als een getrouwen held.
in mijnen wederspoed dan dat men ziet verarmen des Konings landen goed. Dat u de Spanjaards krenken, o edel Neerland zoet, als ik daaraan gedenke, mijn edel hart dat bloedt.
met mijner heires-kracht, van den tiran vermeten heb ik den slag verwacht, die, bij Maastricht begraven, bevreesde mijn geweld; mijn ruiters zag men draven zeer moedig door dat veld.
op dien tijd had geweest, had ik geern willen keren van u dit zwaar tempeest. Maar de Heer van hierboven, die alle ding regeert, die men altijd moet loven, en heeft het niet begeerd.
mijn prinselijk gemoed, standvastig is gebleven mijn hart in tegenspoed. Den Heer heb ik gebeden uit mijnes harten grond, dat Hij mijn zaak wil redden, mijn onschuld maken kond.
die zijt in groten nood, uw herder zal niet slapen, al zijt gij nu verstrooid. Tot God wilt u begeven, zijn heilzaam woord neemt aan, als vrome christen leven,- 't zal hier haast zijn gedaan.
en zijner groten macht, dat ik tot genen tijden den Koning heb veracht, dan dat ik God den Heere, der hoogsten Majesteit, heb moeten obediëren in der gerechtigheid. |
Teksten på dansk: 1. Vilhelm af Nassau er jeg, af tysk blod, tro til fædrelandet forbliver jeg til døden En prins af Oranien er jeg, noget frygtløs Kongen af Spanien har jeg altid æret.
jeg har altid udnyttet derfor er jeg kørt til land, til højt opladet. Men min Gud skal herske som et godt instrument, jeg vil vende tilbage i mit regiment.
at oprigtig i naturen, Gud vil ikke forlade dig, selvom du nu er belastet. Hvem inderligt at leve, beder Gud dag og nat, han vil give mig styrke, jeg kan hjælpe dig.
jeg kan ikke ændre, mine brødre høj af navne har 'n også vist: Grev Adolf forblev i Friesland i kampen, hans sjæl i det evige liv forventer, at den sidste dag.
af Imperial stamme, en prins af imperiet valgte, som en troende kristen mand, Guds ord for ros, jeg, ikke mod, som en helt uden frygt min ædle blod matchede.
er du, Herre min Gud, i dig så jeg ønsker at opbygge, aldrig forlade mig. At jeg kan forblive fromme, t'aller var din Træl, tyranniet mig, at gennemborer mit hjerte.
|